نوشته شده در تاریخ یکشنبه 89 اردیبهشت 26 توسط
قاسم باقرنژاد | نظر بدهید
ای
مضمون آب وآینه،
ای نجابت سبز، ای رایحه صبح ،
خورشید رو به تو نماز می گذارد
ومهتاب بر بوریای ساده تو به تمنا می نشیند.
ای بلندای قامت سپیده !
ای مفهوم سبز ولایت !
ای زهره ! ای زهرا!
ای صداقت محمد
ای زبان علی، ای اسطوره
مهر
سلام بر صورت نیلی
سلام بر پهلوی شکسته
وسلام بر خسوف
غمگینانه تو !
