گل واژه های شکر نعمتت را هر چند دیر و فاصله دار ولی هرگاه که در داده هایت و عنایات تو می نگرم بر زبان قاصرم جاری می سازم
ای که تمام هستی در کف وجود لایزال توست تو را شکر می کنم به خاطر نعمت هایی که داده ای و نعمتهایی که نداده ای که این بنده حقیر را شایستگی آنچه تو شایسته ندانی نباشد و تویی که بخشنده ترینی و بجا و در جا می بخشی بدون کوچکترین چشم داشتی.
ای مهربان مهربانان می دانم که مرا می بینی درک می کنی و لمسم می کنی پس کنار من باش، کنارم باش و قلبم را تسخیر نما.
خداوندا مرا از اسباب گناه دور فرما که مرا یارای خشم تو نیست پس «وقنا عذاب النار» و مرا از آتش دوزخ دور فرما که آتشی بس هولناک و محیط است ای قهار مرا از دامان خود مران دربهای توبه را به رویم باز کن تا همچون کودکی در دامان تو آرام گیرم ای شریف ترین ای بزرگ و ای مهربان مرا یاری کن تا در راه تو قدم بردارم و در کوره راههای ضلالت و تاریکی پا ننهم تا در انتهای این سفر شرمنده و خجل از درگاه تو رانده نشوم
بارالها مرا قلبی ده که همچون تویی بزرگ را در خود جای دهد تویی که تمام وجود من بسته و آمیزه ای از روح بزرگ توست و من قطره ای گمگشته در دریای لایزال خداوندی ام پس الطاف خویش از من بر نگیر که بی تو ذره ای نا چیزم و با تو دریایی خروشان.
