دلشوره گرفت آب و از خواب افتاد

از موج صدای پات در تاب افتاد

آرام گرفت چشمه و زد لبخند

تصویر بلند ماه در آب افتاد

قطره، قطره ز مشک می‏آویزند

قطره خون‏ها که از سرت می‏ریزند

یک روز به خون‏خواهی تو می‏دانم

دستان بریده تو برمی‏خیزند

نه نام و نه نان و نه نشان می‏خواهد

نه کنگره‏ای از این جهان می‏خواهد

با غیرت بی‏مثال خود آمده است

یک مشت فرات تشنه جان می‏خواهد