نوشته شده در تاریخ شنبه 89 شهریور 27 توسط
قاسم باقرنژاد | نظر
به شوق مهتاب، دیدههاى ترشده از حسرت را از من بربایید.
به بوسه آسمان، رد بال شاپرک را در مردمکهایم نقاشى کنید.
به نگاه انتظار، خواب را به چشمان سیاهم هدیه دهید.
به نماز اشک، اندوه وجودم را ویران کنید.
به لرزش دل، بغض را در گلویم بشکنید.
به پیام دستها، شکوه لبخند را بر لبانم بنشانید.
به طلوع خنده، فصل را وصل کنید.
و ... به خداى قائم، جلوى نام مهدى (عج) در دفتر حضور و غیاب، علامت حاضر بزنید.