همیشه راه بر آمدنت هموار است همیشه رودها جوشان و خروشانند تا تو گلى بر آب‏ها جارى کنى. نور تمام ستاره‏ها تویى که روشن‏تر از فرشته‏هایى، و تو در پایان آن همه گل‏ها، رنگ‏هایى از فرش آسمانى.
روزى عشق‏ها لبریز خواهد شد و تو به تکیه‏گاه هستى پیوند خواهى خورد. روزى تمام گل‏ها همیشه بهار خواهند شد، و شقایق‏ها به امید دیدن تو شکوفه کرده و نگارها به خاطر تو ترانه خواهند خواند. اینک نسیم بهار تنها به یاد تو بر ما مى‏وزد و دریا به یاد تو به ساحل سر مى‏زند و چشمان ما به خاطر تو سوى دیدن دارند. کاش همین روزهای مهمانی خدا طلوع مى‏کردى و چشمان منتظران را از انتظار نجات مى‏دادى. امشب و هر شب جهان از بوى عطر تو آکنده است. تو در آینه دل‏ها جا دارى، اى تنهاترین طلوع من، اى تنهاترین ظهور من!